BUKA I PAPYRUS
Pewnego spokojnego dnia Papyrus ugotował kolejne spaghetti. Było ono wspaniałe, lepsze od wszystkich innych. Pobiegł więc do swojego brata, Sansa i powiedział aby wypróbował danie.
-nah, jestem zajęty bracie. może jutro.-Odrzekł karzełek.
Papyrus potem poszedł do Undyne aby spróbowała spaghetti
-Papyrus! Niechce wymiotować po raz dziesiąty!-Krzyknęła Undyne.
Papyrus nie poddał się i zaczął szukać innych potworów którzy chcą spróbować jego spaghetti. Nikt jednak nie zdegustował tej oto potrawy. Szkielet widział, że nie jest mistrzem spaghetti i jest najgorszym kucharzem. Papyrus zaczął płakać. Nagle kucharz zobaczył dziwną sylwetkę w oddali. Postanowił się zbliżyć. Wtedy Papyrusowi przeszły ciarki na plecach. Patrzyła się na niego Buka! Papyrus myślał, że Buka Paczy na szkieleta i że zaraz umrze, lecz buka miała inne zamiary. Stwór wyglądał na głodnego.
- WYGLĄDASZ NA GŁODNEGO... CHCESZ SPRÓBOWAĆ MOJEGO DANIA?-Zapytał Pap
Buka uśmiechnęła się. Papyrus pomyślał, że Buce aż ślinka cieknie na samą myśl. Szkielet zaprowadził Bukę tam gdzie zostawił swe spaghetti... ale nie było go tam. Kto mógł ukraść to danie? Papyrus zaczął szukać spaghetti. Buka przyłączyła się do niego
JEDNĄ GODZINĘ PÓŹNIEJ...
Papyrus poddał się. Smucił się, bo Buka była smutna, a Buka smuciła się, bo jest głodna. Papyrus poszedł do domu i zauważył Sansa, który je Spaghetti. Sans powitał brata i Bukę, a potem była wielka uczta. Zaprosili też Undyne i samego króla ASGORA. Po godzinie drzwi wyważyły, Kropki Nienawiści które ocalały. Undyne już miała je zabić, gdy nagle Buka zaraziła je NZwW. Kropki umarły bardzo szybko. Buka została pochwalona i nagrodzona większą ilością spaghetti. Po uczcie Buka chciała zostać z Papyrusem i być jego przyjacielem. Papyrus się zgodził i wszyscy żyli długo i szczęśliwie...
Pozostaje jedno pytanie.
SKĄD BUKA ZNALAZŁA SIĘ W UNDERTALE?
the end