Chara (czyt. kara lub czara), określana jako upadłe dziecko, jest pierwszą osobą z Ośmiu Ludzi, które wpadło za barierę na Górze Ebott do Podziemi. Tak naprawdę to gracz nadaje jej imię na początku gry i nie jest kontrolowaną postacią, którą gramy w Undertale.
Opis Chary[]
Chara jest opisywana jako ktoś wyglądem przypominającym Frisk, a nawet z „podobnym stylem mody”. Nosi zielony sweter z żółtym paskiem,brązowe spodnie i brązowe buty. Posiada podłużne oczy i ma zawsze uśmiech na twarzy. Jest przeciwieństwem Frisk. Większość ludzi uważa że oboje mają nieokreśloną płeć. Jest mniej więcej tego samego wieku co Frisk, gdy wpada do Podziemi.
Prawdziwa Pacyfistyczna Ścieżka[]
Młodzieńcze, gdy patrzę na Ciebie… Przypominasz mi człowieka, który wpadł tutaj wiele lat temu… Macie podobny błysk nadziei w waszych oczach… |
- Monolog Asgore'a, gdy Flowey został zabity na poprzedniej Ścieżce |
Choć początkowo objawia się w sympatycznym świetle przez Asriela i innych (pierwotnie kiedy rozmawiają z Frisk, używają imienia Chary) - Asriel po byciu pokonanym na Pacyfistycznej Ścieżce przyznaje, że powód dla którego Chara wspięła się na Mount Ebott, nie był „zbyt wesoły”. Z tego powodu nienawidziła ludzkości, choć nigdy nie wyjaśniła czemu. Później dodaje, że Chara „nie była tak wspaniałą osobą”. Jest wspomniane, że Charze sprawiało przyjemność oglądanie czyjegoś bólu, na przykład gdy Chara „roześmiała się” jak przypadkowo zatruli Asgore'a przez dodanie jaskrów (buttercups) zamiast kubków masła (butter cups), gdy chcieli mu upiec ciasto z toffi.
Ludobójcza Ścieżka[]
Jak pokazano na Ludobójczej Ścieżce, Chara nosi podobny, ale inaczej pokolorowany sweter. Ma różane policzki, otwarte oczy i pusty uśmiech. Ta reinkarnacja Chary jest chłodna i pozbawiona emocji, nie pokazująca żadnego zainteresowania potworami, które gracz zabił, ani światem który zniszczył. Jedynym momentem, w którym wspomina o tym, jest gdy gracz zrestartuje grę - ale możliwe, że robi to, aby zakpić z gracza, tak aby żałował swojej decyzji. Ma wolny i cichy głos, przypominający „groźny głos” Sansa. Mówi w wyrafinowany i złowrogi sposób, nie pasujący do swojego wyglądu i wieku. Okazuje zaciekawienie, gdy gracz zdecyduje się na niezniszczenie świata, oraz po tym jak gracz zrestartuje grę i poczeka 10 minut.
Główna historia Chary[]
Pierwszy Człowiek wpadł do Podziemi po wojnie Ludzi i Potworów. Została znaleziona przez Asriela i zaadoptowany jako drugie dziecko Asgore'a i Toriel, którzy traktowali ją z szacunkiem, tak jak ich biologicznego syna Asriela. Asriel szybko został przyjacielem Upadłego Dziecka. Potwory z Podziemia później mówiły, że Chara wypełniła ich nadzieją.
Któregoś dnia, Chara poważnie zachorowała i poprosiła o zobaczenie Złotych Kwiatów z jej rodzinnej wioski jeszcze raz. Jednak przez to, że nikt nie mógł przekroczyć bariery, prośba nie została spełniona. Chara umarła następnego dnia i Asriel - wypełniony żalem - pochłonął duszę Chary i stał się na tyle potężny, aby przejść przez barierę. Wziął ciało Chary i zaniósł do grządki z Złotymi Kwiatami w centrum jej wioski. Mieszkańcy myśląc, że to Asriel zabił człowieka, zaczęli go atakować wszystkim, czym mieli. Choć miał moc zdolną do zniszczenia ich wszystkich - nie bronił się; uśmiechnął się i przyniósł z powrotem ciało do zamku w Nowym Domu, gdzie sam zmarł od zadanych mu ran. Chara miała pierwotnie spocząć w trumnie w piwnicach zamku, w tym samym pokoju gdzie potem będą leżały ciała innych Sześciu Ludzi po zabiciu przez Asgore'a. Jednakże Flowey zasugerował, żeby Toriel zabrała ciało do Ruin, aby dać mu właściwy pochówek.
Niektóre momenty w grze, takie jak kasety VHS w Prawdziwym Laboratorium, wskazują na to, że śmierć Chary była częścią planu który wymyśliła: przez zatrucie samej siebie kwiatami, potem przez połączenie swojej duszy z duszą Asriela, aby przekroczyć barierę, by ostatecznie skolekcjonować dusze od sześciu innych ludzi, do zdobycia wystarczającej mocy do zniszczenia bariery (chociaż czy intencje Chary były dobre - nie zostało to dokładnie określone; można przypuszczać, że planowała rozpocząć nową wojnę między Ludźmi i Potworami). Asriel wyjaśnia Frisk na końcu Pacyfistycznej Ścieżki, że kiedy połączył swoją duszę z Charą, kontrola nad ciałem Asriela była podzielona między nimi i to Chara była tą, która zaniosła swoje ciało do wioski. Potem chciała użyć całej mocy przeciwko mieszkańcom, ale Asriel sprzeciwił się temu, przejął kontrolę i wrócił do domu, zanim jego ciało rozsypało się w proch w sali tronowej, wraz z nasionami Złotych Kwiatów.
Neutralna Ścieżka[]
Jeśli gracz zginie, w oknie Game Over usłyszy głos Asgore'a, naciskającego na Charę, aby „pozostać zdeterminowanym” z wiadomością, która brzmi jak jego desperackie prośby zwrócone do Chary, gdy leżała chora i umierająca. Asgore czasami powie Charze, że „nasz los zależy od ciebie”, czy „nie możesz się teraz poddać”.
Protagonista może także usłyszeć imię Chary w jego snach. Kiedy śpi w domu Toriel, usłyszy głos Asgore'a, proszącego „Chara, proszę… Obudź się! Jesteś przyszłością ludzi i potworów”. Kiedy protagonista pierwszy raz spada do Wysypiska Śmieci, słyszy głos Asriela, mówiącego do Chary.
Chara, hm? To ładne imię. Ja mam na imię… |
- Asriel Dreemurr przedstawiający się Charze, w śnie Frisk po wpadnięciu do Wysypiska Śmieci |
Kiedy Frisk przemierza Nowy Dom, potwory opowiadają historię Chary i Asriela. Przed wejściem do Sali Tronowej, znajduje się pokój z trumnami Siedmiu Ludzi, którzy przybyli przed Frisk i jedna z trumien jest dla Chary.
Pacifist Run (Ścieżka pacyfistyczna)[]
W Prawdziwym Laboratorium, można odtworzyć kasety VHS z Charą i jej zachowaniami wobec rodziny.
Chara! Musisz pozostać zdeterminowana! Nie możesz się teraz poddać… Jesteś przyszłością ludzi i potworów… |
- Kaseta VHS z zapisem słów Asgore'a gdy Chara umiera lub właśnie umarła, odtworzona w Prawdziwym Laboratorium |
Przed i po finałowej walce z Asrielem, Asriel mylnie określa Frisk imieniem Chary.
Czołem! Chara, jesteś tam? To ja, twój najlepszy przyjaciel. |
- Asriel Dreemurr do Frisk, krótko przed ich finałową walką. |
Po walce, Asriel w końcu widzi protagonistę jako Frisk. Po uratowaniu Asriela, Frisk może wrócić do pokoju z trumnami Siedmiu Ludzi. Zauważa, że trumna Chary jest pusta, a bandaże leżą na dnie trumny.
Jeśli gra zostanie pierwszy raz uruchomiona (po ukończeniu Pacyfistycznej Ścieżki) - Flowey pokaże się graczowi i zacznie mówić do niego. Łagodnie zasugeruje, aby zostawił świat takim jaki jest teraz i będzie zwracał się do gracza imieniem Chary, zanim zostawi go i pozwoli na odpalenie intra.
Genocide Run (Ścieżka Ludobójcza)[]
Jedynym momentem, gdzie Chara pokazuje się osobiście, poza wspomnieniami, jest w trakcie i po przejściu ludobójczej Ścieżki, gdzie gracz odgrywa ważną, choć niejasną rolę.
Na Ludobójczej Ścieżce widać wyraźnie, jak w niektórych momentach w grze Chara wyłącza gracza z rozgrywki i ma bezpośrednią kontrolę nad ciałem Frisk. Pierwszym przypadkiem takiej sytuacji jest początkowe spotkanie z Papyrusem i jego łamigłówkami, w trakcie których Frisk samowolnie posuwa się naprzód, jednocześnie ciągle ignorując Papyrusa. Ostatnim takim momentem jest finałowe spotkanie w Sali Tronowej, gdzie - bez ingerencji gracza - Chara samowolnie i bez zbędnych ceregieli, zabija Asgore'a i Flowey'ego. Po tym incydencie Chara przejmuje całkowitą kontrolę.
Oznacza to, że - w przeciwieństwie do grania jako Frisk - gracz gra jako Chara, będącą w ciele Frisk, która stale rośnie w siłę zabijając wszelkie potwory, jakie spotka po drodze. Chociaż prawie wszyscy w grze spostrzegają zimne i wrogie zachowanie gracza na tej Ścieżce - tylko Flowey utożsamia gracza z Charą, rozmawiając z nią jakby byli starymi przyjaciółmi, dopóki Flowey nie uświadamia sobie, że też może zostać zabitym.
Ponadto głos i myśli Chary wyraźniej się pokazują, a gracz może je przeczytać:
- Dom Toriel:
- Kuchnia - „Gdzie są noże.”
- Lustro - „To ja, Chara”
- Las Snowdin
- Dziura -„Jest tutaj dziura”
- Snowdecahedron - „(To kulka śnieżna)”
- Dom Asgore'a:
- Kłódki: „Zostawił je w kuchni i na korytarzu.”
- Mając jeden klucz: „Są dwa klucze.”
- W trakcie otwierania kłódek „Odblokowałam łańcuch.”
- Łóżko: „Moje łóżko.” oraz „Jego łóżko.”
- Półka na książki/Szafka Asgore'a: „Nic pożytecznego.”
- Lodówka: „Nie ma czekolady.”
- Notatka w kuchni: „Już ją przeczytałam.”
- Kuchenka: „Zmywarka”
- Kalendarz: „Dzień, gdy tu trafiłam.”
- Fotografia: „…”
- Dziennik: „Wpisy są zawsze te same.”
- Rysunek kwiatka: „Mój rysunek.”
- Szafka: „Nasze ubrania.”
- Ubrania Asgore'a: „Wciąż ma ten sweter.”
- Lustro: „To ja, Chara.”
- Kłódki: „Zostawił je w kuchni i na korytarzu.”
- Prawdziwy Nóż:
- Gdy się podniesie: „W czas.”
- Opis: „Proszę bardzo!”
- Medalion:
- Gdy się podniesie: „Tam gdzie należy.”
- Trumna z czerwonym sercem: „Jest tak wygodna na jaką wygląda”
- Niektóre walki z bossami i minibossami mają zmieniony ton opisów, gdy gracz „sprawdzi” przeciwnika w walce (np. gdy sprawdzimy Toriel, zamiast "Wie, co dla ciebie najlepsze" pokaże się napis "Nie warto z nią rozmawiać").
Po skończeniu za pierwszym razem Ludobójczej Ścieżki, Chara niespodziewanie ukaże się graczowi i zacznie bezpośrednio mówić do niego. Wyjaśnia, że dzięki determinacji i mocy gracza została przywrócona do życia, a celem jej reinkarnacji była moc sama w sobie. Określa siebie jako uczucie, które gracz odczuwa, gdy rosną mu statystyki, a na koniec zachęca gracza do wymazania świata, żeby mogli ruszyć dalej.
W tym momencie gracz dostaje możliwośc wybrania „WYMAZANIA” ("ERASE") świata albo „NIE” ("DO NOT"). Opcja wyjścia z gry przez wciśnięcie klawisza ESC zostaje zablokowana, jednakże inne metody wyłączenia są dalej dostępne.
- Jeśli gracz wybierze „ERASE”, Chara nazwie gracza „świetnym partnerem”
- Po wybraniu „DO NOT” Chara będzie bardzo skonfundowana po czym wywoła jumpscare (zobacz tutaj), gdzie mówi graczowi, że musiał się pomylić oraz to, że to ona jest tą w kontroli, po czym przesuwa się coraz bliżej, podczas gdy ekran trzęsie się i miga na czerwono i czarno.
Niezależnie od wyboru gracza, Chara zaatakuje ekran, niszcząc świat. Oczy Chary znikają, zastępując je krwawymi oczodołami i zaczyna chichotać złowieszczo.
Chara odzywa się do gracza, gdy otworzy grę po skończeniu Ludobójczej Ścieżki i poczeka 10 minut. Wyczuje, że gracz chce mimo wszystko wrócić do świata gry i obwini go za spowodowanie zniszczenia. Zaoferuje mu kompletne odnowienie gry - w zamian za duszę gracza. Zgadzając się na wymianę, świat zostaje odnowiony, a zapis gry usunięty - jednak od tego momentu Pacyfistyczne Zakończenie będzie permanentnie uszkodzone. Odrzucenie oferty zmusi gracza do poczekania kolejnych 10 minut, zanim Chara przyjdzie ponownie z tym samym wyborem.
Po ukończeniu drugi raz Ludobójczej Ścieżki, Chara nazwie siebie „demonem, który przychodzi, gdy ludzie wołają jego imię”. Powie, że powodem dla którego gracz kontynuuje odtwarzanie i niszczenie świata musi być „zboczony sentymentalizm” i nie potrafi tego zrozumieć. Sugeruje, aby gracz wybrał inną Ścieżkę, jeśli zdecyduje się na ponowne stworzenie świata. Chara wciąż daje „wybór” wymazania świata, choć efekty będą takie same, jak przy pierwszym przejściu Ludobójczej Ścieżki.
- Jeśli gracz wybierze „ERASE”, Chara ponownie nazwie gracza „świetnym partnerem”, zapewniając go że zostaną na zawsze razem.
- Jednakże, gdy wybierze „DO NOT” jeszcze raz, Chara powie graczowi, że te bardzo pokręcone uczucia były dokładnie takie, jak mówiła. Chara przypomni, że dusza już dawno została sprzedana, powodując jumpscare i wymazując świat jeszcze raz.
Chara pokazuje się na krótko, gdy Pacyfistyczna Ścieżka zostaje skończona po Ludobójczej Ścieżce, jako że ma duszę gracza w tym momencie:
- Jeśli gracz wybierze zostanie z Toriel, wtedy po finalnej scence (po napisach końcowych), gdy Toriel zamknie za sobą drzwi - Frisk odwróci głowę w stronę gracza. Okazuje się wtedy, że twarz Frisk została zastąpiona twarzą Chary z czerwonymi oczami. Gra kończy się czarnym ekranem - z śmiechem Flowey'ego w tle, jednak zwolnionym i z niższym tonem.
- Jeśli gracz „ma miejsce gdzie musi pójść”, wtedy fotografia pokaże wszystkie twarze przekreślone czerwonymi X. Jedynie Chara - stojąca na miejscu Frisk - nie ma przekreślonej twarzy. Ma to nam najprawdopodobniej przypomnieć, że nawet po dobrym zakończeniu to ona wciąż jest ,,w kontroli''
Dialog[]
Ciekawostki[]
- Toby Fox, twórca Undertale, napisał post na Twitterze, gdzie sugeruje graczom, aby dali Upadłemu Dziecku własne imię.
- Imię „Chara” jest używane w grze, oraz w materiałach promocyjnych:
- Nazwanie Upadłego Dziecka „Charą” spowoduje pokazaniem wiadomości „to prawdziwe imię”. Jest możliwość zagrania z tym imieniem.
- Usunięcie imienia z pliku gry skutkuje ustawieniem „Chary” jako domyślnego imienia.
- Dwa promocyjne nagrania z rozgrywki mają „Charę” jako imiona. Inne materiały pozostawiły miejsce na imię puste.
- „Chara” jest prawdopodobnie skróconą formą od „Charakteru”, ale są domysły, że znaczenie jest dużo głębsze.
- Słowo „Chara” (χαρά, ᾶς, ἡ) w grece oznaczają „radość”, „przyjemność”, lub „zadowolenie ".
- Określenie „Upadłe” dziecko może oznaczać zarówno dosłowne wpadnięcie do Podziemi, albo określenie „upadku wartości” (czyli stając się moralnie zniszczonym).
- Dusza Chary ma ten sam kolor co Frisk, jak widać z koloru serca na trumnie w pokoju przed Salą Tronową.
- Karta Tarota Chary ma numer 15, który w talii "Wielkie Arkana" oznacza diabła.
- Prawdopodobnie Chara lubi czekoladę, choć widać to tylko na Ludobójczej Ścieżce, gdy gracz sprawdzi lodówkę Asgore'a - „Nie ma czekolady.” pokazuje się na czerwono. Nie ma tego na Neutralnej, czy Pacyfistycznej Ścieżce.
- Możliwe, że wzmianka o czekoladzie jest angielską grą słów, gdzie „bar none” (chocolate bar - tabliczka czekolady) oznacza „bez wyjątku”.
- Podczas gdy w domu Asgore'a nie ma czekolady, można znaleźć tabliczkę czekolady w lodówce Toriel w jej domu w Ruinach. Prawdopodobnie Toriel trzyma ją tam ku pamięci gustu smakowego Chary.
- Medalion z Sercem znaleziony w domu Asgore'a należał możliwie do Chary. Kiedy gracz podniesie go, pokazuje się tekst „Tam gdzie należy.”.
- Można się domyślić, że Flowey planował użyć Frisk jako zastępstwo, aby przywrócić zza grobu duszę Chary, w celu wypełnienia ich oryginalnego planu. Aluzje do tej teorii znajdują się na Prawdziwej Pacyfistycznej Ścieżce. Przed finałową walką, gdy Frisk odbiera telefon przed wyjściem z Prawdziwego Laboratorium, Asriel informuje że jego i Chary plan nareszcie schodzi się w jeden punkt. Ponadto, przed końcem walki, Asriel wyznaje, że nie chce się rozstać z Charą ponownie, po tak długiej rozłące. Więcej wskazówek można znaleźć na Ludobójczej Ścieżce, gdy Flowey tworzy sojusz z Frisk, myląc go z Charą. Flowey pragnie kontynuować dalej ich wersję planu: pochłonięcie wszystkich dusz w Podziemiach, kradzież sześciu dusz z kolekcji Asgore'a i zniszczenie Bariery - ten plan jednak szybko odwraca się przeciwko Flowey'emu, gdy uświadamia sobie, jak jego motto „zabij albo zostań zabity” równie dobrze może oznaczać, że Charę nic nie powstrzyma od zabicia i jego. Próbuje przekonać Charę do rezygnacji z planu, ostatecznie jednak ponosi porażkę i zostaje zamordowany z ręki swojego byłego przyrodniego rodzeństwa.
- W folderach gry znajdują się grafiki Frisk noszącej ubrania Chary - bez twarzy, ale z cieniem pod oczami.
- Domyśla się, że te pliki miały służyć jako odbicia Frisk po Ścieżce Ludobójczej.
- Możliwe, iż przerażająca twarz Chary którą robi przed Asrielem na jednej z kaset jest tą samą twarzą, jaką Frisk ma przy rozmowie z Dzieckiem Potworem. Flowey również robi podobną minę w trakcie Genocide Route - przypomina tym twarz Chary jaką ma w trakcie jumpscare'u, gdy gracz odrzuci opcję zniszczenia świata.
- Jeśli po ukończeniu Ludobójczej Ścieżki zrobimy Pacyfistyczną Ścieżkę podczas napisów końcowych pojawi się Frisk z twarzą Chary.